Beşeriyet icabı,mâruz kaldığı günahın tesirinden derin sıkıntıya düşen biri Resülallah’a geldi:-Helâk oldum yâ Resülallah,helâk Oldum! diye feryada başladı:Ümitsizliğe kapılan adamın günahlarının çokluğu,belki de büyüklüğü,böyle bir sıkıntıya düşmesine sebeb olmuştu.Efendimiz ona ” Şu duayı oku bakayım” buyurdu.“Allahümme mağfiretüke evseu min zünûbi ve rahmetüke ercâ indi min ameli.”Anlamı: ” Yâ Rab,Senin mağfretin benim günahlarımdan büyüktür.O büyük olan rahmetin benim için esastır.Kendi kısır amalimden öncedir.”Önemli:Buradan da anlaşılıyor ki kul ne kadar günahkar olsa da Allah’ın rahmetinden ümit kesmemelidir.Zira Allah’ın rahmeti kulun günahlarından çok ve geniştir.Allah Resülü,vefatı yaklaşmış bir gencin yanına gitmişti.Hemen sordu.-Kendini nasıl buluyorsun? Genç-Ey Allah’ın Resülü,Allah’tan ümidim var,ancak günahlarından da korkuyorum.Resülüllah,şu açıklmayı yaptı:-Bu durumda olan bir kulun kalbinde (ümit ve korku) birleştimi,Allah o kulun ümit ettiği şeyi mutlaka verir,kortuğu şeyden de onu güvende kılar.(Tirmizi)O halde nasıl olsa çok günahım var Allah beni affetmez deyip günah işlemeye devam ettemek ve Allah’ın affıdan ümit kesmemek gerekmetedir.