Selamün Aleyküm. Hocam benim sorunum, benim ve yakın çevremdeki insanların hayatlarındaki gıybetin geldiği nokta ile alakalı. Gördüğüm kadarıyla çevremdeki insanlar islamı ne kadar yaşamaya çalışsa da gıybeti artık günah olarak görmemeye başlamışlar. Elhamdülillah kendimi gıybetten büyük oranda korumaya çalışıyorum ama çevremde gıybet eden insanlara müdahele edemiyorum. Özellikle yakın çevremdeki kadınlara. İnsanları gıybet ederken, her ne kadar vahiy ile uyarsam da sanki kulağına beton dökülmüş gibi, hiç beni duymuyorlar. Eğer ki ben onları o konuda biraz destekler, karşıdaki insanın hatalı olduğunu kendisinin haklı olduğunu söyleyip biraz kalbini tatmin edersem, ondan sonra onları yönlendirip o konuda İslamın neler tavsiye ettiğini, neler yapılması gerektiğini anlatıp dinletebiliyorum. Ben onlara direk gıybet etmeyin, yanlış yapıyorsunuz, bu durumda da şöyle davranmanız gerekiyor dediğimde ise, ne gıybeti bırakıyorlar, ne de İslam’a uygun kararlar alıyorlar. Kendi nefisleri için intikam almaya çalışıyorlar. Şimdi hocam böyle bir durumda nasıl davranmak gerekir. Ben onların gıybetine ortak oluyorum. Yani aynı şekilde bende günaha giriyorum. Allah affetsin inşallah. Ama başka türlü insanları düzeltemiyorum. Nefisleri tatmin olmadan, kızgın boğa gibi her şeyi yıkmak istiyorlar, hiçbir tavsiyeyi dinlemiyorlar. Cevaplarınız için şimdiden Allah razı olsun hocam…
Selamünaleyküm.Bütün insanlığı ıslah etme heyecanı ile çalışacağız ama sonunda asıl gayenin kendimiz olduğunu unutmayacağız. Gıybet örneğinde meselâ, gıybetin bütün insanlıktan kalkması için gayret ederken biz önce kendimizi ondan uzak tutmanın yollarını arayacağız. Metodumuz bu olmalıdır. Bir de duayı unutmayalım.