Peygamberlerin hatibi (Hatibü’l-enbiya) lakabıyla meşhur olan Hz.Şuayb(as.) Medeyen halkına o beliğ ve veciz söyleriyle hak ve hakikati anlatmasına rağmen onlar kabul etmetip isyanda devam ettiler, üstelik kendisine inananları da ülkelerinden çıkarmakla tehdit ederek şöyle dediler.“Ya bizim yolumuza dönersin yada sizi bu ülkeden çıkarırız.”Bu durum karşısında Hz.Şuayb(as.)şöyle dua etti. وَسِعَ رَبُّنَا كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا عَلَى اللّهِ تَوَكَّلْنَا رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ“vesia rabbunâ kulle şey’in ilmen, alâllâhi tevekkelnâ, rabbenâftah beynenâ ve beyne kavminâ bil hakkı ve ente hayrul fâtihîn(fâtihîne).”Rabbimiz ilmiyle herşeyi kuşatmıştır. Allah’a tevekkül ettik. Rabbimiz, kavmimiz ile bizim aramızı hak ile aç (ayır). Sen fethedenlerin (fatihlerin) en hayırlısısın.”