Selamünaleyküm hocam. Musa aleyhisselamın kavminin Musa aleyhisselama yaptıklarını görünce hem sinir küpü oluyorum hem de kalbimin derinliklerinde bilmediğim bir sevinç, bir neşe oluştuğunu ve ümidimin daha da kuvvetlendiğini hissediyorum. Bizler ki hiçbir mucizeye ihtiyaç duymadan, peygamber efendimiz aleyhissalatu vesselamı görmeden Allah’a iman eden Müslümanlarız. Bu nimetinden ötürü Allah’a hamdolsun, elhamdulillah. Yani günahlarından ötürü üzülen, Allah’tan hayâ eden, korkan ve bağışlamasını isteyen kullar olarak, Rabbimizin bu akılsız insanlara nimetlerine bakıp da ümidimizin doruk seviyesine ulaşmasını istemek yanlış olur mu? Şeytanın bu yolla bizleri kandırmasından da Allah’a sığınırım. Allah’ın bizleri bağışlaması, bizlere rahmet etmesi, bizlere acıması ve bizleri sevmesi konusunda bu olaydan nasıl bir ders çıkarmalıyız ve tutumumuz nasıl olmalı ki istenilen sonucu alabilelim?
Aleykümselam. Evet, zikrettiğiniz şeyler doğrudur. Kur’an’ımız da bunları bize DERS olsun diye anlatmaktadır. Bize bu olayları öğrenirken düşen şudur:
– İnsanı tanıyacağız.
– Peygamberleri tanıyacağız, neyi başarmak istediklerini anlayacağız.
– O ümmetleri o hâle getirmeyi başaran şeytanın bizim de düşmanımız olduğunu anlayıp gerekeni yapmaya çalışacağız.
– Elbette umudumuzu canlı tutacağız ama onları unutmayacağız.