Evliyim, iki çocuğum var. Eşimle görücü usulu evlendik. Eşimle aramızda manevi olarak da cinsel olarak da sıkıntılar var; zannedersem birbirimizi tamamlayamıyoruz. Çocuklar olduğu için de sıkıntısız ve dertsiz bir şekilde devam ediyoruz, etmek zorundayım. Ama bu beni ruhen çökertiyor, mutlu ve huzurlu değilim desem yeridir. Eşime bu sıkıntıları anlattım, hem manevi konuda hem de cinsel konudaki sıkıntıları konuştuk ama bir iyileşme olmadı. En son, ayrılma noktasına geldik. Ayrılma noktasında eşim bir şekilde benim birisi ile görüştüğümü öğrendi. Hatta akrabalardan birkaçı biliyor ve bu yüzden de sıkıntılar yaşadım. Şu an bu olayı eşim dâhil bilenler de saklıyor. Eşim bu görüştüğüm kişiyi tanıyor. Bu durumu öğrendikten sonra ayrılmaktan vazgeçti ama kendisine, bu ayrılma noktasında yaşanan sürece hayatımda olan diğer kişinin bir etkisinin olmadığını, sadece tevafuk olduğunu ve bu zamana denk geldiğini söyledim. Çünkü eşimle olan sorunlarım hayatımda olan kişi olmadan 2-3 sene öncesinden başlamıştı ve ufak ufak derken sorunlar boğazıma dayandı. Tabi kendisi buna yormadı. Biz evliliğin düzelmesi için tekrar bir şans verdik kendimize, şu an evliliğimiz devam ediyor. Ama ben her zaman yarımım. Ben şimdi görüştüğüm kişi ile iki şahit huzurunda dini nikâh kıyabilir miyim? Görüştüğüm bayan ile eşimin akrabaları arasında uzaktan da olsa akrabalık var. Yani aileler dolaylı olarak birbirini tanıyor sayılır, bu yüzden kendi çevremiz ve etrafımıza bu nikâhtan bahsetmeyeceğiz, bu durum nikâh açısından sıkıntılı olur mu? Muhakkak ki nefsani isteğim var ama manevi isteğim daha çok; kendisini seviyorum ve çoğu zaman yanına gitmemek için kendime hâkim olamıyorum. Onunlayken yaptığım her şey güzel geliyor; konuşmak, gezmek, tartışmak nefsim de cabası vs. İlerleyen zamanda nefsimin kölesi olmaktan endişe ediyorum. Eşimle olan sıkıntım beni cinsel yönden de gerdiği için nefsimi cinsel yönden tatmin edemiyorum ve sıkıntı oluyor. Görüştüğüm bayanla dini nikâh kıyarsam sorunlarım püf diye ortadan kalkmayacak biliyorum ama zaten huzursuzum. Allah muhafaza biraz mutlu olayım derken daha kötü şartlar da çıkabilir meydana. Yarına garantimiz yok.
10 senelik faizli kredi çekip de ev alacağım diye ziyan edemem kendimi düşüncesinde olan bir insanım. Ama gönül huzuru olmayınca bu gün de huzurlu mutlu olsun diyorum. Huzurum kendi içimde yok. Bunu aileme yansıtmıyorum, yansıtırsam biliyorumki çocuklarım etkilenecek ve bu durumda ayrılmak ile aynı etki meydana gelecek. Hep içime atıyorum. Bu görüştüğüm kişi ile her yönden dengiz diyebilirim. Hocam, biz şüphede kalmadan dini nikâh kıyabilir miyiz? Dediğim gibi, ailelerin birbirini (uzaktan akraba) dolaylı olarak tanımasından dolayı görüştüğüm bayanın ailesi de bilmeyecek, anne ve babası dâhil. Yaş, aklı denge vb. sorun yok. Çevresi ve ailesi bekâr olarak bilmeye devam edecekler kendisini. Yalnız, kendisinin geçmiş yıllarda yaptığı bazı hatalar var cinsel konuda, hatadan çok zorla olan yarı tecavüz gibi bir durum da diyebiliriz. (İki tarafın isteyerek cilveleşmesi ama durulması gereken yerde erkeğin zor kullanması gibi bir durum.) Ben bu durumu çok sonraları öğrendim fakat istek dışı bir durum olduğu için kendisinin yine de pişman olması gerektiğini ve unutması gerektiğini söyledim. İlerleyen zamanda duruma göre yol alacağız. Tavsiyeniz nedir?
Anlattığınız şey, kâğıt üzerinde iyi bir tiyatrodan başka bir şey değildir. Tiyatro! Nikâh dediğiniz şey olabilir ama siz kendinizi helake sürüklüyorsunuz; evinize dönün. Tevbe istiğfar edin!