Merhabalar değerli hocam biriyle görüşüyordum. Bu adam evli ve iki çocuk babası biriydi. Yanlış yaptığımı biliyordum fakat psikolojik sorunlarımdan ötürü kendimi boşlukta hissediyordum. Bir iki kere görüştük ve cinsellik dışında her şey yaşadık ve ben ona bağlandım. Herhangi bir beklentim yoktu, evli birinden bir şey bekleyemezdim zaten. Benim istediğim hemen bitmemesiydi. Kendimi 2 günlük kullanılmış bir kenara atılmış bir hayat kadını gibi hissediyorum. Üstelik benim ne kadar hassas biri olduğumu, terk edilmeye karşı ne kadar duyarlı olduğumu biliyordu. Benim ona bağlandığımı bildiği halde dost olarak kalalım dedi ve tam bir ay bana yaşatmadığı sıkıntı kalmadı. Eşi, çocukları hakkında epey bir bilgiye sahibim. Bugün gidip eşine her şeyi anlatmayı düşünüyorum. Ben mutlu olamadım onun mutlu olmasına da tahammül edemiyorum. İçim rahat değil, sürekli sıkıntı içerisindeyim. Bunu yaparsam rahatlayacakmışım gibi bir his var içimde. Üstelik bana sen delisin, kendini bana zorla yaptırmaya çalışıyorsun deyip beni intikam konusunda iyice kamçıladı. Hocam bunalımdayım, sağlıklı düşünemiyorum, ne yapacağımı bilmiyorum. Sizin tavsiyeleriniz nelerdir?
Bir cahillik ettin; sonra da cahilliğini anladın. Şimdi tamamen kopup kendini Rabbine vermen gerekirken, kuyunu derinleştiriyorsun. Bu soruyu şöyle sorabilirdin: Düşeceğim kuyuyu daha derin kazayım mı, kazmayayım mı? Başkasının da acı çekmesi sana zevk veriyorsa bunun neresi insanlıktır? Acilen kendine gel, geçmişini affetmesi için Allah’a dön. Bundan sonra daha onurlu bir hayat için gayret et. Bu sözlere de kızma, darılma; dostun acı söyleyeceğini bil. Kuyunu derinleştirme, hemen çık o kuyudan. Şeytanı sevindirme. İyi haberler bekliyorum senden. Allah’a emanet ol.