Selamünaleyküm. Benim 5 yaşında görme engelli ve otistik bir meleğim, cennet anahtarım var. Meleğimin yeme düzeni çok bozuk. Mesela, bir elma yiyor ama elmanın yarısını çiğnedikten sonra tükürüyor. Ziyan oluyor, günaha girer miyim bu durumda? Bunun dışında ben Allah’a dua ediyorum bir çocuğumuz daha olsun, anlıma yazıldığı kadar ama eşim bu konuda farklı düşünüyor 2. çocuğumuzda da aynı imtihandan geçeriz diye korkuyor, hadi oldu biz öldükten sonra kim bakar bu çocuklara diyor, ben de bu durumda daha bir şey diyemiyorum. Çünkü sinirleniyor. Halbuki bu yavrular bize emanet, emanet eden bilir her şeyin hayırlısını, O bilir emanetine ne olacağını. Ben eşimi nasıl ikna edeyim? Biz Almanya’da yaşıyoruz, elimden geldiğince yediklerimize, giydiklerimize, konuştuklarımıza dikkat ederek yaşamaya çalışıyorum, ekmeğimi kendim yapıyorum mayasına kadar ununa kadar araştırıyorum ve bu dünyadan imanlı ve yüzüm ak bir şekilde yaradanıma gitmek istiyorum. Eski yaşantımdan, hatalarımdan dolayı Allah’tan af istiyorum, tövbelerim kabul olmadan ölmekten çok korkuyorum. Bana bir yol gösterin, ben nasıl saliha bir kadın olurum? Eşimin ailesi benim bu değişimimin farkında az da olsa; ama bana hoca oldun başımıza, nedir bu cübbeli gibi duruyorsun, yok burada kesilen tavuk yenir falan diyorlar, yediklerimizden içinde haram olduğuna emin olduğum şeyleri onlara söylüyorum söylemezsem günaha gireceğim. Tatlı dille kırmadan söylüyorum. Oo, ona bakarsan hiç yemedim diyen bir hınzır yemiştir deyip önemsemiyorlar. Bana da bu kadar okuma, yersin kafayı diyorlar, inanın üzülüyorum onları uyarırken, günaha girmelerine neden olacak lafları söyleyip günaha soktuğum için üzülüyorum. Gözlerindeki perdeyi yırtamadığım için üzülüyorum. Gıybetlerine engel olamadığım için kahroluyorum, dua ediyorum…
Aleykümselam. Allah Teâlâ sizi, lütfü keremi ile muhafaza buyursun. Amellerinizi razı olacağı şekilde yapmaya muvaffak kılsın.
Yavrunuzla ilgili, onu her şeyden önce Allah’ın size bir iyilik makinesi olarak ihsan ettiğini bilin. Cennette inşallah, koltuklara gerildiğiniz zaman o çocuğun size kazandırdıklarını görünce, bu günleri tatlı bir hatıra olarak anacaksınız. Eziyetleriniz size mutluluk verecek. Sabırlı olun, geçici günler biter gider siz sevaplarınızla baş başa kalırsınız.
Çocuğun yediğini israf olarak görmeniz gerekmez. Ona normal insan muamelesi yapmayın. Bu kadarı biraz abartı olur.
Eşinizi de takdir edin, zamana yayın onun düşüncelerinin gelişmesini.
Ailenize gelince, sadece siz değil belki herkesin şöyle veya böyle karşısında benzeri bir durum vardır. Siz de acele etmeyin onları da hemen erimeye geçecek zannetmeyin. Peygamberlerden biri bile olsaydınız karşılaşacağınız bu idi. Onlara da acıyın, yetiştikleri ortamları düşünün.
Siz önce kendinizi kurtarın, eşinize hizmet edin, yavrunuza alaka gösterin. Artan vaktinizi yakınlarınıza ayırın. Bir kere, elli kere söylemeye hazır olun. Ayıplamayın, ürkütmeyin. Sabredin. Allah’a emanet olun.