Belkide defalarca denenmiş bu düşünce tarzı ve olayların akışı.Evet her zaman elimizde olmadan işin hep kötü tarafını düşünürüz oysa kötü düşündükçe kötü sonuçlarla karşılaşırız.Üstelik kötü düşündükçe ne hayatımız nede işlerimiz hiç yolunda gitmez ve yaşamımızdan hiç zevk alamayız.Mutsuz,huzursuz,stres dolu günler geçer gider ve nasıl geçtiğini bile anlamadan bir gün yolun sonuna geliriz.Bu tür bir hayat sürmeyi kimse istemez değil mi? Bakın Hz.Mevlana bir sözüyle bize ne güzel anlatıyor güzel bir yaşam istiyorsak neler yapmamız gerektiğini.“Kötü söyleme,Kötü düşünme.”“Kötü teşvik ve telkinde bulunma.”“Ancak o zaman dünyadaki kötülüklerin sana gelmesinden kurtulursun”Evet her zaman iyi düşünelim iyilikleri çağıralım,her zaman daha kötüsü olabilirdi diye düşünerek şükredelim.Aslında dikkat ederseniz her başımıza gelen üzücü bir olayda,o an zannederiz ki en büyük sıkıtı bizim en üzücü olay benim başımda.Sonradan düşünür ve görürüz ki bundan daha da büyük üzüntüler sıkıntılar var.