Dua bir şuur halidir.Dua,insanın Yüce Yaratıcı ile irtibat halinde olmasıdır.Dua,kul ile Allah arasında bir haberleşme,bir diyalog,bir köpür,bir nevi konuşmadır.Dua,insanın,kendini doğru olarak tanıması,varlık içinde nerede ve hangi konumda bulunduğunun farkında olmasıdır.Varlık âleminde,yaratılmışların en mükemmeli insandır.İnsan yeryüzünün halifesidir.Yani Yüce Yaratıcı adına yeryüzünde iş gören bir varlıktır.İnsan dışıdaki bütün varlıklar insana hizmet etmektedir.İnsan yaratılmışların en şereflisidir.İnsan yüklendiği büyük görevleri yerine getirebilmesi için çok geniş kapsamlı donatılmıştır.İnsana maddi-manevi sayısız kabiliyetler verilmiştir.Bu durum,onun görevinin büyüklüğünden dolayıdır.Bu büyük görev de;insanın,Yüce Allah’ın varlıkları yaratma amacına uygun şekilde yaşamasıdır.İşte dua,insanın bu durumun farkına varması ve buna uygun bir hayat yaşamasının ifadesidir.Bu sebeple dua Hz.Peygamber (s.a.v) tarafından “kulluğun özü” şeklinde nitelendirilmiştir.