Öyle dualar vardır ki içlerinde Allah’ı istemekten başka bir istek yoktur.Dua kulun Allah’a derdini bildirmesi değil, o derdin dermanının ancak Allah olduğunu bilmesi halidir. Bu yüzden diyebiliriz ki sevmeyen insan asla dua edemez.Kul olmanın işareti;Yaratan’la konuşmaktır.İnsan Allah’la konuşabildiği ölçüde kuldur.Dua bilgiyle değil,halle olan bir şeydir.Duada dil,kalbin tercümanı olabilir.Kainattaki düzen,şaşmayan gidişat,zamanın akışı birleşerek umumi bir dua olur.Onunla ellerin açamadığı kapılar açılır,göklere yaklaşılır,İlahi rahmete muhatap olunur.Zira “Allah kabul etmeyeceği duayı ilham etmez.”“Halkın duası sözleridir,zahidlerin duası fiilleridir,ariflerin duası ise hal iledir..Dua sevgiyle sunulan iştiyak lisanıdır”İnsanlara çokça dertlerini antlatan,halinden çokça şikayetçi olup bunu dile getirenler,duaları olmayanlardır.Zira duanın neticesi istenilenlerin verilmesinden ziyade Allah’ın kalbe misafir olması,kalp ve ruhun Allah’ın yakınlığıyla hayat bulmasıdır.Ey Allahım!Her sabah,dünyayı aydınlattığın gibi gönlümüzü de aşkınla aydınlat.Hak ile doğanların,hak ile yaşayanların,hak ile ölenlerin ve sonsuz hayatta,Yeniden doğanların safına katılmayı bize nasib eyle ya Rab!Ey “Kapıları açan” Allahım!Bize kapıların en hayırlsını aç.Ey” halden hale çeviren” Allahım!Halimizi en güzel hale çevir.Ey “Kalpleri döndüren” Allahım! kalplerimizi dinin ve taatin üzerine sabit kıl.