Zayıf bir bübül yavrusu vardı.kendini ataşe atacağı sırada Hak TeâLâ,Cebrail Aleyhisselam’a emredip buyurdu ki;“O kuşu tut ve ne dileği olduğunu sor.”Cebrail Alayehisselam kuşu tuutp isteğini sorunca,kuş dedi;“Halilullah’ı ateşe atıyorlar.Mademki onu kurtarmaya kadir değilim,bari onunla den de yanayım.”Hak Teâlâ buyurdu ki:“O kuşun benden dileği nedir?”Bübül şöyle arz etti.“Benim dünyada Hak Teâlânın adını anmktan başka arzum yoktur.Bin bir ismi olduğunu işittim.Yüz birini biliyorum.Dokuz yüz ismini de bilmek isterim.”Hak Teâlâ kuşun dileğini yerine getirdi.Şimdi sahralardan feryad bülbül,Hak Teâlânın ismini söylemektedir.Nemrud’un ateşi,İbrahin Aleyhisselam’a gülüstan olunca bübül gelip gül ağacında nağmeye başladı.O zaman kıyamete kadar,gül ağacaına muhammet etti,âşık oldu.İbrahim Aleyhisselam’ı ateşe attıkları zaman melekler,vahşi hayvanlar,kuşlar ağlaştırlar ve etrafında toplanıp,İbrahim Aleyhissela’a bir yardım yapabilmenin çaresini aradılar.Kuşlarda olan Habibullah ve Halilullah sevgi ve bağlılığını biz kullarına da bahşet Allah’ım Amin