Hocam ben ve eşim çalışıyoruz. Çocuğumuz var ve her sabah anneanneye bırakmamız gerekiyor. Dolmuş, otobüs gibi imkanlar da yok bulunduğumuz mekanda, aracımız da yok. Faizsiz yolla almak için uğraştık, katılım bankalarına ve diğer yollara başvurduk fakat olmadı. Kardeşim de ben kredi çeker alırım, araç benim olur ama kullanmanız için size veririm dedi. Ve kardeşimin bir kredisi var onun anapara borcu kalmış onu da siz ödeyin ödeşelim dedi. Benim kafama pek yatmıyor. Sonuçta yine faiz dediğimiz kurumların parasını kullanmış oluyoruz. Bir müslüman üzümü yiyorsa bağını da sormak zorunda değil midir hocam? Eşim benim kadar karşı değil faize (Allah ıslah etsin). Fakat benim içim içimi yiyor, diyorum ki yağmurda çamurda çocuğumla ıslanayım ama o faiz belasına bulaşmayayım. Çok üzülüyorum hocam. Bende Allah’a peygambere savaş açacak güç yok! Ama bunu onlara anlatmakta güçlük çekiyorum.
Selamünaleyküm. Kalbinizi dinleyin. Bakın kalbiniz doğru olanı söylüyor. Kendi elinizle kuyunuzu kazmayın.