Kur’an-ı Kerim’de Allah Teâlâ Hazretleri için bazı ayetlerde “ben” demiyor da, “biz” diyor. “Biz” ifadesinde geçen “nun”, Arapça’da “azamet nunu” denilen, nun harfidir. Fiil sîgalarının baş tarafına geldiği zaman, o nun çoğulu göstermez; söyleyen kimsenin azametini, ululuğunu gösterir.
Onun için Allah Teâlâ Hazretleri, kendisiyle ilgili ayet-i kerimelerde ifade olarak azamet nunuyla, o sîga ile “Biz azîmüş şân” diyor. Yâni, “Ben azamet sahibi Allah şöyle emrediyorum.” demektir o… Arap dilinin bir inceliğidir, özelliğidir.
Ordaki “biz”den maksat, müteadditlik değildir, çok çok olmak değildir. Kudretinin sonsuz olması, gücünün sonsuz olması mânâsına gelir. O bakımdan öyle ifade ediliyor.