Sayın hocam, haftalık bir gün sohbete gidiyorum. Biraz hanım sıkıntıda çıkarsa gidiyorum. Hocam ev, iş çocuk derken zamanım doluyor yada ben zamanı değerlendiremiyorum. Sorum yada sıkıntım şu; dernekte bazı arkadaşlara çok imreniyorum. Allah’ın dinine koşturuyorlar ama ben kendime bakıyorum onlar gibi bir türlü olamıyorum. Zorlasam evde hanımla, sonra kayınvalideyle tartışıyoruz ve ev hayatım sıkıntılı geçiyor. Evimde hiç bir şeyi eksik etmesem de bakıyorum ki dünyanın en kötüsü ben oluyorum. Bana emekli olunca din işlerine koştur ( Camilerin neden yaşlı dolduğunun bir örneği, yapacak bir işim yok camiye git der gibi)önce evini çoluğunu çocuğunu yetiştir diyorlar. Böyle bir kısır döngü içindeyim. Bu dinin bana yaşlıyken değil daha çok gençken ihtiyacı var. Benimde dine ihtiyacım var. Yardımlarınızı bekliyorum.
Selamünaleyküm. Belli bir gelgitten sonra sizin becerebileceğiniz bir işin muhakkak olduğunu göreceksiniz. Siz de o işi yaparsınız ama size söylenen, evini ihmal etmeme sözünde haksız değiller. Dengeli olmak gerekiyor.