Selamun Aleyküm Hocam. Sizden bir metod ve yardım istiyorum aslında. Hocam biz ilahiyatçı bir babanın dört çocuğuyuz. Üçümüz elhamdülillah namazımızı kılan ve elinden geldiğince islamı yaşamaya çalışan kardeşleriz. Fakat en büyüğümüz olan abim farklı. Çok karışık bir geçmişi var. Bir zamanlar zikirden kalkmayan ve şehrin en uzak camisine sabah namazına giden biriyken şu an alevilerin fikirlerine sahip. Kahroluyoruz ve özellikle babam kahroluyor. Bir gece babam ve benimle çok kötü tartıştı. Ona son kez islamı tebliğ etmeye çalıştık ve özellikle namaz konusu üzerinde konuştuk ama iş daha kötüye gitti. Çok üzgünüz hocam. Onunla nasıl mücadele etsek. Sanki babama karşı bir öfkesi var ve o hayatı boyunca ne dediyse tersini yaptı. Tarikatte iken çok aşırı fikirleri vardı. O zaman da babamla tartışıyordu şimdi de. Ama keşke tarikatte kalsaymış diyorum. İslam dairesinden çıkmış olmasından korkuyorum ne olur bir çare önerin ve dua edin hocam. Sizin samimiyetinize gönülden inanıyorum ve Hz. Nuh ve oğlu için anlattıklarınız aklımdan çıkmıyor. Allah sizden razı olsun.
Selamünaleyküm. Üzülmemek mümkün değil gerçekten. Allah Teâlâ, sabırla amel etmeye hepimizi muvaffak kılsın. Sözünü ettiğiniz tiplerin en önemli destekçisi, onları adam yerine koyup saatlerce tartışmaktır. Tartıştıkça onlar fikirlerinde kökleşirler. Mümkün olduğu kadar ‘hiçbir şey yokmuş’ gibi davranacaksınız. Onu kökleştirmeme gayenizi ciddi tutun. İnadın altında ezilip gitmesin. Babanız da sakın beddua etmesin. Böylelerinin bir iki yılda düzelmesi neredeyse hayaldir. Yıllar süren bir sabır maratonuna hazır olun. Onunla bu konuları görüşme yerine aile için diğer konuları, memleket konularını görüşün. O açarsa da siz hemen değiştirin. Yapacak çok bir şeyiniz yoktur; iyi bir sabır, güzel bir dua ve görmeyen bir göz duymayan bir kulak sahibi olmak. Allah’a emanet olun.