Hocam, ben üniversite ikinci sınıf öğrencisiyim. Sizin de sohbetlerinizde sık sık vurguladığınız üzere üniversite gibi bir ortamda kendimi daha korunaklı hissetmek ve dinimi tamamlayabilmek için evlenmeyi düşünüyorum. Buna binaen ettiğim dualarımın tecellisi olarak Rabbim karşıma imanı ve ahlakından bildiğim ve ortak olarak tanıdığımız ve güvendiğimiz insanlardan duyduğum kadarıyla emin olduğum bir talip çıkardı. Bu kişinin kendisi de benim gibi farklı bir üniversitede talebe ve aynı hassasiyetleri gözetmekteyiz. Ben şahsi evlenme isteğime binaen bu kimsenin benimle evlilik görüşmesi yapma talebini aileme bildirmeden kabul ettim. Zira ailem evlilik için erken olduğunu ve üniversitenin mutlaka bitmesi gerektiği düşünüyor. Oysa ben bu okulda daha sağlam ve halis bir niyetle okuyup daha korunaklı olmak için kesinlikle evlenmek istiyorum. Zira ailem okulu bırakmama da asla sıcak bakmıyor. Tüm bunlara binaen eğer kendim mutmain olursam ailemi ikna edebileceğim kanaatine vardıktan sonra bu kimseyle görüştüm ve olumlu kanaatlerimle kalktığım bu görüşmeden sonra durumu abime bildirdim. O da bu kişiyle görüştü ve o da olumlu baktı. Şimdi aileme durumu anlatma niyetindeyim ama bunun için ocak ayındaki hafızlık imtihanımı bekliyorum. İçimi kemiren bir soru var ki, ailemden gizlediğim bu görüşme yanlış mıydı, böyle bir hakkım yok muydu? Zira durum böyleyse aileme anlatırken böyle bir çerçeve kullanmak isterim lakin bu benim hakkımsa eğer, onlara bu durumu izah ederken dinen böyle bir hakkımın da olduğunu gönül rahatlığıyla belirtmek isterim.
Son kararı babanızın vermesi sizin taviz veremeyeceğiniz noktadır. Onun altındaki durumlar haram işlemek düzeyinde değilse de iyi bir durum da sayılmamalıdır. Allah yardımcınız olsun.