Behlül Dana, Halife Harun Reşid’in huzuruna geldiği bir gün Halife o sırada tahtında yoktur. Fırsattan istifade Behlül Dana tahta geçer ve oturur. Biraz sonra da koruma görevlileri bir de bakarlar ki tahtta biri oturuyor, onu hemen aşağıya indiriverirler ve başlarlar dövmeye. Bir süre sonra halife gelir ve bakar ki Behlül ağlamaktadır.
Hemen sorar Behlül Dana’ya:
– “Niçin ağlıyorsun, ne oldu?” der.
Halife, cevap alamayınca, korumalara sorar bu kez:
– “Ne oldu buna?” diye sorar.
– Ey müminlerin emiri! Bu adamı sizin koltuğunuzda otururken gördük. Biz de akıllansın diye bir iki vurduk. Ondan dolayı ağlar.
Behlül Dana ise hemen söze karışır ve der ki:
– Ben o yüzden ağlamıyorum, senin halin için ağlıyorum. Ben ömrümde bir kez bu makama oturduğum için bu dayağı yedim. Sen ki her gün oturuyorsun, acaba ne kadar dayak yiyeceksin?
Bu hikaye halkın sorumluluğunu üzerine almış olanların işlerinin daha zor olduğunu, ona göre hareket etmeleri gerektiğini anlayabilmeleri içindir.