Allahü Teâla çogu Âyet'inde hamd etmemizi ve şükretmemizi ister! bunu kendi için değil kulunun iyiliği için ister

Dua eden çoğu kişinin aklına takılır sorar;Kuran’ı Kerim’de çoğu âyette;Allahü Teâlâ  kendisini övmemizi ister..şükredin ve hamd edin..buyurur..Peki buna ihtiyacı mı var?işte bu soru şeytanın verdiği en büyük vesveselerden biridir.İnsan zihniyle ne kadarını görebilecek ki hemn bu soru gelir aklına.Cevap;Allah’ın senin hamdına,senin şükrüne,senin övgüne ve  duana ihtiyacı yoktur.O Samed’dir…Hiç bir şeye ihtiyaç duymayan,her şeyin kendisine muhtaç olduğudur.Allah sizden şükretmenizi ,isterken,ne kadar  da az şükrediyorsunun diye  ayetinde belirtirken bunu kendisi için değil kulu için istiyor.İnsanın içinde kodlar vardır kilitli..her bir koda açılmak ister,hepsinin açılması gerekir.Derece olarak insan ilim kazandıkça ve bu ilmi hayatına soktukça  Allah katında yükselir.Sen her dert çektiğinde,sabrettiğinde derecen artar,şükredip hamd ettiğinde Rabb’ine olan yakınlığında derecen de artar.Sen her Kuran okudğunda her satır için derecen artar.Her iyilik yaptığında derecen artar.Allah’ın buna ihtiyacı yoktur ki;Senin sabrını,şükrünü,kuluna merhamet ettiği için istemektedir.Senin dua’na Allah’ın ihtiyacı yoktur.Sen her dua ettiğinde derecen,Allah’a yakınlığın artar.Yükseliştir dua…Yükselmektir sabır..Senin düşüncene göre  dua etmek ve duanını kabul olmaması “kaybetmektir”Oysa insan kazananlardandır ama derin uykuda olduğu için fark etmez.Dua işte bu yüzden güçlüdür,duanını enerjisi bu yüzden büyüktür.Dua sadece istmek,yönelmek değil,daha da ötesi yükslemektir.Arşa uzanmaktır,oraya yakınlaşmaktır.Dua edince etrafındaki rahmetin enerjinin  farkınd aolsaydın huzuru iliklerine kadar hissederdin.Ama bizler dua ederken Allahı hissetmekten öte derdimize odaklanıyoruz.dostluğa ve rahmete odaklanmıyoruz.“Allah’tan başka dost ve yardımcı arayan kul uykudadır!”Şöyle diyelim inşallah.” Dua benim anahtarımdır,tevekkül ise kapımdır.Ötesinde ise Rabb’im vardır.”Kaynak:Uğur Koşar(Allah bana yeter)