Selamünaleyküm hocam. Ben 20 yaşında üniversite 2.sınıf öğrencisiyim. Okuduğum üniversite açık bayanlarla ve alkolik günahkar insanlarla dolu ama kaldığım yerde ise bir o kadar hayırlı insanlar var ve ben elimden geldiğince ders harici okulda durmamaya özen gösteriyorum. Yurdumda kalmaya özen gösterip arkadaşlarımla beraber kalıyorum. Yurtta olduğumuz sürece arkadaşlarımla, cami cemaatiyle namaz kılar, dini sohbetler eder, Riyazü’s Salihin okuruz. Şu anki durumum bundan ibaret fakat bundan önce namazın farzlarını kendimi zorlayarak kılar son dakikalara bırakırdım. Son 3 yılımı iyi kötü dalgalanmalarla her gün namazımı tam kılarak geçirirdim, en azından farzlarını yani. Üzerimdeki o ailemin aşılamış olduğu namaz sorumluluğundan kurtulmaya çalışırdım. Şu anda hocam, namazlarımı neredeyse hiçbir zorlanma yaşamadan tadili erkana uygun bir şekilde kılıp hal ve hareketlerime daha çok çeki düzen veriyorum. Boş vaktimin kalmamasına özen gösteriyor, her dakikamı hem amel ile hem de ilim ile doldurmaya çalışıyorum. Bazı geceler teheccüde kalkıyor, Allah’a gözü yaşlı tövbe ediyorum ama son birkaç haftadır kalbimde bir sorun var; sanki Allah’ı gerçekten hissedemiyorum. Acaba gerçekten Allah var mı gibi -haşa- sorular soruyorum kendi kendime ve bu da beni çok korkutuyor. Acaba gerçekten iman edemiyor muyum? Yoksa şeytanın, artık namazdan beni alıkoyamıyor diye başka bir oyunu mu bu da onu da bilmiyorum. Bana yardımcı olur musunuz hocam?
Aleykümselam. Endişe etme. Bu geçici bir durumdur. Hemen hemen herkesin başına gelir bir durumdur. Şeytan seni bir taraftan çökertemeyince gücünü başka taraftan deniyor. Takılır kalırsan o galip olur. Yok sayıp yoluna devam et. Allah yardımcın olsun. Dua etmeye devam et. Bir de boş vaktin kalmasın. Çok yoğun olmaya çalış. Boş vaktin kalırsa mesela spor yap ama boş asla kalma.