Selamünaleyküm hocam. Ben alevi bir ailenin ortanca çocuğu olarak dünyaya geldim, alevi olmayı ben istemedim fakat ailemin İslam’a bakış açısı, türbana özellikle, çok çok büyük hocam. Şu an liseyi bitirdim, üniversite sınavına hazırlanıyorum. İnşallah kazanırsam ilk işim başıma eşarbımı alarak, farzımı yerine getirmek olacak. Namazı dersaneye gittikçe kılmaya çalışıyorum, malum evde olmuyor. Aslına bakarsanız hocam korkuyorum, çünkü eğer şimdi türban takarsam ailemin beni okula göndermeyeceğini başımdaki örtümü de alacağını biliyorum, o yüzden bu sene değil de seneye ömrüm yeterse inşallah farzımı yerine getirerek mü’mine bir hanım gibi giyinmek istiyorum, şimdi de kıyafetime dikkat ederek tunik, altına da bol pantolonlar giyinip, uzun kol giyiniyorum, yazın da bu böyleydi hocam. Her gece aileme, özellikle anneme yüce Rabbimizden hidayet istiyorum. Bu yüzden de annemle aram hep limoni… Hocam anne babama karşı tavırlarım nasıl olmalı sizce? Ne yapmalı, nasıl davranmalıyım bilmiyorum. Kapalı hanımlar görünce çok üzülüyorum; biz niye böyle değiliz diyorum. Ne yapmalıyım hocam?
Aleykümselam. Kızım, sana Allah’tan sabırlar diliyorum. Ne mutlu sana ki kendini ve anne babanı düşünecek bir açıdan bakıyorsun hayata. Seni tebrik ederim. Anne ve babanla sürtüşmeyi ne kadar çoğaltırsan o kadar sıkıntın artar. Adım adım ve sürtüşmeden yap yaptığını. Hedefini büyük tut. Kendini küçük görme. Önüne değil ileriye bak. Duayı hiç ihmal etme. İnşaallah yarının umduğundan daha güzel olacaktır. Allah’a emanet olasın.