Selamünaleyküm hocam. 23 yaşındayım ve evin en küçük kız evladıyım. Benden büyük ve bekar bir abimle ablam var.Evlenmek niyetiyle çevrem tarafından önerilen bir kişi ile görüştüm. Görüşmeden önce bunu aileme de bildirdim. Kısmetin önünü kesmek olmaz gibi bir düşünce içinde oldukları için ne kesin olarak hayır dediler ne de evet dediler görüşme talebine. Sonuç olarak ben bu kişi ile görüştüm. Görüşmelerin sonucunda istişare ve istiharelere de bakarak ailelerimizi tanıştırma kararı aldık. Ancak aynı süreçte abim de bir kişi ile görüşmeye başladı. Gerek abimden dolayı gerekse ablamın bekar olmasından dolayı ailem bu işin 2 yıldan önce olamayacağını söyledi. Ve ailelerin tanışmasına yanaşmadı. Maddiyat olarak 2 düğünü birden karşılayamayacaklarını söylüyorlar. Ancak ben ve görüştüğüm kişi rızkı veren Allah’tır diyerek maddi açıdan kaygı duymuyoruz. Çağımızda evliliğin yapılan en büyük cihad oluğu bilincinde olduğumuz için de bu süreci çok fazla uzatmadan neticelendirmek istiyoruz. Karşı tarafın ailesi de maddiyatı sıkıntı etmeye gerek olmadığını ve üstesinden gelinebileceğini söylüyor. Görüşme sürecinde yüz yüze görüşmemiz 3 defa oldu. 3 görüşme sonrasında mesaj yoluyla konuşmaya devam ettik. Ben karşı tarafı abim ile görüştürdüm. Amacımız abime derdimizi anlatıp onu ikna etmeye çalışmak idi. Bu görüşmede ben bulunmadım. Abim ise görüşmeyi sadece benimle alakalı olumsuz durumlardan bahsedip kendi sıkıntılarını anlatıp karşı tarafı bu işten vazgeçirmek için yapmış. Sonuç olarak biz hala vazgeçmiş değiliz. Ben aileme her defasında evlilik için gereken şeylerin eşya değil bilinç olduğunu anlatıyorum. İhtiyacım kadar çeyiz götürüp karşı taraftan da ihtiyacım kadar eşya isteyeceğimi söylüyorum. Ve de Allah’ın evlenmek isteyen çifte yardım edeceğini söylüyorum. Ablamdan önce evlenme mevzusuna gelince de nasip ne zamansa kişi o zaman evlenir. Bu şekilde sıra ile evlendirme düşüncesi imana zarar verir diyorum. Ablamın da bu vakte kadar evlenmemesi bir nasibinin olmamasından değil. Bu zamana kadar talip olan hiç kimse ile görüşmek istemedi. Birçoğunu görmeden reddetti. Şu an ailem hala bu işin en az 2 yıldan önce olmayacağını savunuyor. Kişi ile ilgili bir sorun yok tek sorunları evlilik zamanı. Biz ise bu işi çok fazla uzatmanın doğru olmadığını düşünüyoruz ve uzatmak istemiyoruz.
Aleykümselam. Doğal bir evliliğin doğal şartlarda oluşması gerekir ki, doğal olarak bir ömür boyu sürsün. Acıkan bir insana ‘iki gün sonra yiyeceksin’ denemeyeceği gibi, evlenme vaktinin geldiğine inanan birine de ‘iki yıl bekle’ denemez. Bu iki yıl bekleme, bile bile harama yol açma demek olur ki, mü’min bunu ne düşünebilir ne de telaffuz edebilir. Sizin durumunuzun evlenmekten başka bir çaresi yoktur. Mesele iffet ve ahlâk meselesi ise hemen evlenmelisiniz. Başka bir şey ise onu bilemem.