Hocam ben imam hatip mezunu bir gencim. Beni imam hatibe gönderip, hiç olmazsa bir şeyler öğrensin, diyen bir babama ve beş ablam var. Kredi çekip ev aldılar, tepki gösterdim. Ablamların birkaçı tesettürlü birkaçı değil, bu konularda uyarılarım oldu tepki gösterdim. Ablalarımın evlendiği damat adayları bile zihniyetimize uygun olmayan, cumadan cumaya namaz mantığı olan kişilerdi, yine tepkimi gösterdim. Kendi evliliğim konusunda olması gereken neyse onu söyledim, okul askerlik vs. gibi sebepler sundular. Allah’ın rızasını kaybetmeyin, anne baba olarak sizin göreviniz çocuklarınıza güzel ahlak bırakmanızdır, Allah ve peygamberi böyle olmasını istiyor, gibi uyarılarım oldu, fakat gerici, aşırı derecede uç noktada yaşayan, gibi vasıflarla itham edildim. Neticesinde de öyle bir duruma geldi ki babam beni evden kovdu. Ben de evden çıktım ve Allah’a dayandım. Her şeye rağmen anne baba hürmeti ve evlat olma sorumluluklarını unutmadım. Babamla küs değilim veya ona herhangi bir dargınlığım yok, herhangi bir mesafemiz de yok, eskisi gibi devam ediyor. Ama ben şehrimi değiştirdim. Şu an çalıştığım bir işim var. Ve hala değişen bir şey yok, hala sıkıntıları var ve gittikçe büyüyor. Ama nedense bütün bu yaptıkları eylemler sonucu onlar da kendilerine göre müslümanca yaşıyor. Yani hocam, karşımda müslümanlığın bu devirde bu şekilde olması gerektiğini söyleyen yedi kişi var ve ben bu mücadelede tek başımayım. Bu hususta ne yapmalıyım?
Selamünaleyküm. Sevgili kardeşim.
Aşırılık ithamı ve yalnız kalmak senden önceki Allah dostlarının da kaderi olmuştur. Bunu dert etmemen gerekir. Sabredemezsen şeytanı sevindirirsin. Sözünü dinletemediğin yerden, sözünü dinletebileceğin yere geç, inatlaşıp kendini yıpratma. Git gide körü körüne konuşan adam durumuna gelirsin. Sabırlı ol, yoluna devam et, abartma.