Bundan 1 sene önce her şey çok normaldi. Ben de her Müslüman gibi abdestimi alıyor ve namazımı kılıyordum. Namazın hayatımdaki yeri çok önemliydi. Onu asla aksatmıyor, biraz gecikse sıkıntıya giriyordum. Namazda güzel kıyafetlerimi giyiyor, tadili erkana riayet ederek huşu içinde namazımı kılıyordum. Her namazdan sonra tabiri caizse imanımı şarj ediyordum. Tüm sıkıntılarım namazla hafifliyordu, ta ki bu seneye kadar. Bu sene aşırı derecede abdeste takılıyorum. Her namazda abdestimin bozulduğunu düşünüyor ve defalarca abdest alıyorum. Bu sebeple bir yatsı namazımın üç saat sürdüğünü bilirim. Bu sıkıntım sebebiyle psikoloğa ve psikiyatriste de gittim. Bana ‘Obsesif Kompulsif bozukluk’ olduğunu söylediler. Yani takıntı hastalığı. İlaç da kullanıyorum ama nafile. Biliyorum ‘Şek ile yakin zail olmaz’, ‘Ses veya koku duyulmadan abdest bozulmuş sayılmaz’ ama bir türlü kendimi engelleyemiyorum. Hayatım altüst oldu. Sünnetleri terk ediyorum, akraba, arkadaş ziyaretlerinden kaçınıyorum. Sinirlerim altüst oluyor. Korkuyorum hocam; farzları da terk etmekten korkuyorum. Ne yapmalıyım?
Eğer dinleyip tatbik edecekseniz size kurtulma ihtimalinizin yüksek olduğu bir tavsiyede bulunabilirim:
Her ezan okunduğunda bir abdest alın. O abdestinizin değil şüphe ile bizzat bozulduğunu görseniz bile abdest almayın. Namaza devam edin. Buna altı ay devam edin. Biiznillah hastalıktan kurtulursunuz. Ama hiçbir şekilde ikinci abdesti almayacak öyle namaz kılacaksınız. Gayret edin. Allah yardımcınız olsun.