Hocam ben 24 yaşındayım. Sizi dinledikçe içimdeki, ‘Davetçi kadın’ olma hissi daha da gelişiyor. Fakat burada pek imkanım yok; hiçbir cemaate, derse güvenemiyorum, düzenli disiplinli bir yer bulamıyorum ve evde kaldıkça da kendimi işe yaramaz hissediyorum. İnsanlara bir yararım dokunsun istiyorum ama elimden bir şey gelmiyor. Böyle düşünerek hata mı ediyorum, ben ne yapabilirim hocam? Ailevi sorunlarım da var. Derslere gidip yardım edebilsem, sizin anlattığınız gibi Asiye, Meryem olabilsem… Ama hiçbir yol bulamıyorum hocam. Sonunda da, Rabbim ben yoruldum, diyorum. Haşa ben isyan mı etmiş oluyorum böyle diyerek?
Her mü’min, bulunduğu yer ve zamana göre hesap verecektir. Siz de bulunduğunuz yeri en iyi şekilde değerlendirmelisiniz. Elinizde olmayana bakarak veya öyle hayal kurarak sadece kendinizi oyalarsınız. Evinizi cennet yapmanız mümkün iken elinizdekini kaybetmiş olabilirsiniz. Yeni bir planlama yapın, eviniz ve elinizdekiler üzerinden sevap kazanmaya bakın.