Selamünaleyküm. Ben 7 yıllık evliyim. Evlenmeden önce bir kısmı ailemin yardımıyla ev aldık, kalan kısmı da krediyle ödedik. Kızım dünyaya geldi. 9 aylıkken çalışmaya devam etmek zorunda kaldım. Eşim borçlarımızı ödeyemeyiz, diyerek çalışmamı istedi. Sonra paralı askerlik yapmak istedi, ben ise istemedim. Evlilik öncesi aileme ve bana askerlikle ilgili hiçbir sıkıntı yaşatmayacağım diye söz vermişti. Boşanma derecesine gelen bir kırılma yaşadık. Sonradan altınlarımı verdim, bir kısmını da kredi çektik, şu an ödüyoruz. Çalışmaktan da, çocuğumdan ayrı kalmaktan da çok yorulduğumu, işe ara vermek istediğimi söylüyorum. Her gün İstanbul trafiğinde köprü trafiği çekiyorum. Saat 6.30’da evden çıkıyorum, akşam 6’da evde oluyorum. Kızım (4 yaşında) benden ayrı kaldığı için çok şikayetçi ve mutsuz. Pedagoglarla görüşüyoruz. Çok bunaldım, her şeyi bir tarafa bırakıp işten ayrılmak ve toparlanmak istiyorum. Eşim gereken desteği vermiyor. Bayanların hayatta bu kadar maddi sorumluluk alması doğru mu? Eşimi bu konuda aydınlatacak şekilde dinimiz açısından bilgi verirseniz sevinirim.
Aleykümselam. Eşinizin aydınlanmasını sağlamamız mümkün olmayabilir. Bizim bakışımız din açısından olur, eşiniz ise meseleyi ekonomik değerlendirecektir. İkna ederek meseleyi çözmenizi tavsiye ederiz size. Bizim kanaatimize çalışan kadın için kaybettikleri kazandıklarından çok daha fazladır. Siz bu durumu dillendirdiniz, pek çok kadın ise gürültüde kaybolup gitmektedir. Allah yardımcınız olsun.