Ben Ankaralıyım, eşim ise Antalyalı ve ikimiz de öğretmeniz, üniversitede tanıştık. Konuştuk, görüştük, birbirimizi tanıdık ve göreve başlayınca da ailelerimize haber verelim ve evlenelim dedik. Benim ailem normal karşıladı ama eşimin babası fakiriz, hiçbir şeyimiz yok diye karşı çıktı. Bizi kesinlikle istemedi. Kim araya girdiyse küfürle uzaklaştırdı, herkese bizim ardımızdan hiç olmadık şeyler söyleyerek itibarımızı zedeledi. Kızını kandırmak için kalp krizi numarası dahi yaptı. Yine de istemeye gittik, küfür ederek kovdu ve tehdit etti. Bizleri direk olarak hiç aramadı, annenden boşanırım ailemiz senin yüzünden dağılır diyerek tehditlerle devam etti. Biz de eş durumu istemek için nikahımızı yaptık. Düğünümüzü memlekette yaptık. Babasının istediği bu saatten sonra ben rahat yaşamak istiyorum, dünürlerim zengin olsun çevresi çok insanlardan olsun diyor. Babam mezardan çıksa da vermem diyor. Ne yaptıysak olmadı. Yaşlı teyzelerim aradı, küfürlerin haddi hesabı yoktu. Biz evlendik, düğünümüzü yaptık. Bayramda da bütün ailecek gittik ama yine yok, evden gitmişti tatile. İstemedi bizi. Şimdi bir çocuğumuz olacak Allah nasip ederse. Ama ardımızda çok ahh etti, çok ilendi ama yaptığı hakaretlerin ve ardımızdan attığı yalanların hiçbir gerçek payı yoktu. Bu saatten sonra bizim ne yapmamız gerekir? Kızına demediği laf kalmadı. Artık sözünü dahi açsam çok sinirleniyor ve sürekli ağlıyor. Yüzünü görmek istemiyorum diyor, babası için. Bütün bu ilenmeleri tutar mı? Ben iyi olsun diye elimden geleni yaptım. Mücadele ettik ama yok. Ailesinde, akrabalarında tek karşı çıkan o idi. Herkes bu işe olur gözüyle bakıyordu ama babası sert ve inatçı. Çok ağır ve bağırarak hakaret ediyor. Ne yapacağımızı bilmiyoruz. Biz Hanefi mezhebindeniz, acaba günah işledik mi? Ne yapmamız gerekir?
Selamünaleyküm. Şu anda zamana yayıp, sabırla beklemekten baka çareniz yoktur. Aleyhinde de konuşmayın. Bırakın gevşesin zamanla.
Yorumlar kapalı, ancak trackbacks Ve pingback'ler açık.