Merhaba ben 15 yaşındayım . Babamı çok seviyorum fakat dışarıya gitmeme pek izin vermiyo. Sadece ailemle birlikte gidebiliyorum. Hiç arkadaşlarımla gezip eğlenemiyorum. Babam babalık görevini fazla üstlenmiş. Sana güveniyorum ama dışarı güvenmiyorum diyor. Büyüdüğümü bir türlü kabullenemiyor. Evden okula okuldan eve gidiyorum hep. Okuldan kaçmıyorum çünkü yalan söylemeyi sevmiyorum içimde bi korku oluyor. Sizce ne yapmalıyım hocam büyümeyi mi beklemeliyim yoksa babama yalan söyleyip arkadaşlarımla gezmeli miyim? Sonuçta bende haklıyım çünkü gezip eğlenmek herkesin hakkı. Babama doğruyu söyleyip arkadaşlarımla sinemaya gidiyorum desem izin vermez bende başka yollara başvurmak istemiyorum.
Selamünaleyküm. Kızım, on beş yaşı asla büyük değildir. Hayatın tek bir santimini bile ölçebilecek yaşta değilsin. Şeytanın tuzakları senin yaşından milyarlarca kere daha büyüktür. Baban, tam bir babalık yapıyor. Babanın kıymetini bil, ellerini öp, duasını al. Öyle babalar da azaldı artık. Ne mutlu sana ki baban, senin ahiretini, insanlığını düşünüyor. Sonra kızım, gezip eğlenmek kimsenin hakkı değildir. Yetişip insan olmak, insanlığın hakkını vermek, Allah’ın iyi kulu olmak için uğraşmak herkesin hakkıdır. Babanın kıymetini bil, tuzaktan uzak dur.