Selamünaleyküm hocam. 24 yaşında Allah’ın hidayet ettiği -Elhamdülillah- dinimi yaşamaya çalışan bir gencim. Ailemle ilgili şöyle sıkıntılarım var; babam faiz yiyor. Ona Allah ve Resulune savaş açtığını söyledim, Bakara suresinden ayetler okudum. O haram bu haram, ne yapayım dedi. Haram olmadan doyamıyor sanki insan. Yani daha rızkı Allah’ın verdiğini bilmiyor. Annem namaz kılıyor ama gel gör ki kardeşimin kız arkadaşıyla tatile gitmesini, kız arkadaşı vs. olmasını hoş görüyor. Bunun yasak olduğunu uzun uzun anlattım, e nasıl evleneceksin sen diyor. Kardeşim kız arkadaşıyla gelip evde kalıyor, bizimkiler hayatlarından memnun. Ben sinirden stresten çatlıyorum, tansiyonum çıkıyor, sinirden ağlıyorum. Yola gelmiyorlar. Müslümanım diyorlar İslam’dan haberleri yok. Ben evdeki bu ortamdan razı değilim. Öğüt versem geri tepiyor, beni dikkate almıyorlar. Ben de artık tebliğ yapmamaya başladım ve bu da benim içimi çok sıkıyor. Babamın karşısında titriyorum hakkı söylerken. Ben ne yapayım? Allah için bir yol gösterin. Ateşe koşuyorlar haberleri yok. Kafalarına göre yaşıyorlar. Dini bilmiyorlar, kendilerine göre yorumluyorlar. Bunlara lanet edip evden çıkıp gidesim geliyor bazen. Bu sefer de vazifemi yapamadan kaçmış olmaktan korkuyorum. Ama ortama dayanamıyorum, sürekli tansiyonum yükseliyor cehaletin ortasında kaldım elim kolu bağlı. Allah rızası için bir şey tavsiye edin, ne yapmalıyım? Nasıl yaklaşayım, bu karanlığı nasıl aşayım?
Aleykümselam. Siz önce kendinizi düşüneceksiniz. Ana temanız kendiniz üzerine kurulu olmalıdır. Artan fırsatlarda da ailenizin fertleri ile ilgilenirsiniz. Kendini güneş yerine koy. Aydınlanmak isteyeni aydınlat, perdesini kapatanı da takma. Bu durumda şeytan seni kendi küpüne zarar veren sirke yerine koyuyor. Onlarla ilgilendiğin kadar otur Kur’an oku. Nasihatini et, ricanı yap ama yoluna devam et. Sen bile bile kendini eritiyorsun ve seni hiç dinlemeyecekleri durumlara neden oluyorsun.