Annemi babamı hiç üzecek şeyler yapmadan büyüdüm. Üniversiteyi bitirdim, babamın akrabasıyla babamın ve ablamın ısrarıyla evlendim. Nişanlılık döneminden itibaren beni çok üzdüler. Evlendikten sonra da bu kadar süreçte her şeyde hep yalnız kaldım. Beni ikna eden babam, ablam, annem, kimse olmadığı gibi onlarla da huzur bulamadım hiç bir zaman ve çok derinden üzüldüm, çok bocaladım. Ne kendi ailem ne eşimin ailesi ne de tam anlamıyla eşim gerçekten kendimi değerli hissettiren hiç birşey yok. Şimdi ben bu yüzden aileme sitem ediyorum ama beni anlamıyorlar. Çok günaha mı giriyorum şaşırdım kaldım. İlginiz için teşekkürler.
Selamünaleyküm. Evlenmeden önce düşünmeniz gereken şeyleri şimdi düşünmenizin bir yararı yoktur boşuna ailenizle kötü olmayın. İyilik temennisi ile etrafınıza bakmaya çalışın. Eğer evliliğiniz sizin için katlanılmayacak hâl alırsa, aile büyüklerinize durumu arz edin ama dedikodu ile yıpranmayın yıpratmayın.