Annemi Yemin Törenime Almıyorsanız Benide Askere Almayın
Herkesin bildiği ama kimsenin yüksek sesle anlatmadığı pekçok gerçek var Askerlikle ilgili.Çünkü bizler Mizah anlayışı kuvvetli olan bir Milletiz veAskerde yediğimiz dayağı dahi dost ortamında gülerek anlatırız.Çünkü bir bilinç vardır bizde,orası Peygamber Ocağıdır.Adam olma yeridir.Eskilerden beri adettir.Askerliğini yapıp gelmeden kız vermezler adama.Niçin ? Sanki Askerden gelince Eşini,çoluk çocuğunu İctimaya mı dikecek evde ? Yoksa Ailecek Atış talimi mi yapacaklar
Elbette hayır,Çünkü Gençlerin en çok kanının kaynadığı zamanda Askerlik gelir kapıya dayanır,o haşarı,o ileriyi geriyi,doğruyu yanlışı tam olarak tartamayan veya tartsa bile işine gelmeyen,hayatı bildiği gibi yaşayan,toz pembe gören Genç Askere gidip oradaki ortamı,disiplini görür,hayatı bir düzene girer diye.
Burada bugün başkalarının Askeriyede gördüklerini,izlenimlerini yazmayacağım.bizzat kendi yaşadığım Zulümü ve baskıyı.Zira ben üzerinden yıllar geçmesine rağmen halen o çirkinlikleri zihnimden atamıyorum.Beni İlkokul Mezunu,Tesettürlü,Başı örtülü bir Anne yetiştirdi.Bana çalmayı,ihaneti,acımasızlığı,yalan söylemeyi,Hak – Hukuk yemeyi değil gerçek bir Müslüman nasıl olunur,gerçek bir adam nasıl olunur’u öğretti.Hemde bugünkü Çağdaş Kokanaların beğenmediği,Cahil bellediği bir Kadın yaptı bunu.
Ömrüm boyunca Haram’a el uzatmadım,Hırsızlığa,soysuzluğa bulaşmadım,kimsenin malına,canına bir halel getirmedim.Gayet sade ve kimseye zararı dokunmayacak tarzda bir Yaşam sürmeye gayret ettim.Askere de aynı umutlarla gittim.Orada Vatan Sevgimi daha da pekiştirecek,disipline hayran kalacak ve ömrümdeki bazı disiplinsizliklerimi adeta tedavi edecektim.Giderken evde 6 aylık bebeğimi bıraktım,gözüyaşlıda bir aile.Önce Ardahan’a sonra Erzuruma uzanan bir yolculuk.Ömrümde ilk kez Gurbete çıkıyordum.Orada Yemin Törenine kadar geçirdiğim eziyet ve zulüm dolu hatıralarımı yazmaya kalksam kalınca bir roman çıkar heralde.Fakat asıl beni yıkan kısa süreli bir konuşma oldu ve ardından yaşadıklarım.
Evet artık Yemin törenimize 4-5 gün kalmıştı.Tabur Komutanımız tüm Askerleri topladı ve dedi ki;
“Arkadaşlar malum durumu biliyorsunuz,Yemin Törenine az bir zaman kaldı.sizlerden Annaleri türbanlı olanları özellikle uyarıyorum ve rica ediyorum.Annenizle görüşün Yemin Törenine gelmesin,çünkü geldiğinde hiçbir surette nizamiye kapısından içeriye alınmayacak.Ancak başını açarsa girebilecek.Eğer gelmek isteyen varsa buranın Kuralı bu,bu şartları kabul eden gelsin sonra sizinde,benimde başımız ağrımasın.”
Benim yıkıldığıman o andı.Zira Annem hep o hayalle yaşadı.Yemin Törenime gelecekti,beni Asker Kıyafetiyle görecekti ve dahası beni büyütüp,yetiştirip orada Vatanını Savunmaya giden bir Genç olarak görecekti.Belkide ilk defa Adam gibi Adamolacaktım Annemin gözünde.Ve o gün yine telefonla görüştüm ailemle.Hazırlık yapıyorlardı,o karda,kışta hiçbir engeli tanımadan Erzurumageleceklerdi o mutlu günümde beni boynu bükük koymamak adına.Ailemi çok özlemiştim amaAnneme telefonda Anne sen ve Eşim gelmeyin çünkü sizi içeri almayacaklar diyemedim.Yapamadım…
Ve türlü bahaneler uydurdum,yolların kapalı olduğundan,soğuktan falan filan.Halbuki Otobüsler vızır vızır işliyor ve ben her giden yolcu Otobüsüne hasretle bakıyordum.Ama diyemedim işte.Onların yaptığı bu densizliği,bu acımasızlığı,bu Şerefsizliği ben yapamadım Anneme karşı.Ve ikna edemedim Annem’i.Ne olursa olsun geleceklerdi.Birkaç telefon görüşmesinden sonra baktım ikna edemiyorum söylemek zorunda kaldımçİşte o an aklıma geldikçe halen gözlerim dolar ve Annemin hissiyatını tahmin bile edemem.
Ve bu tartışma halen devam ediyor,Zulüm halen devam ediyor.Gerçekler gizleniyor,gerçekler görmezden geliniyor ama içimdeki yara halen acıyor. Kimse kendi Öz Vatanında Parya durumundaki bu Annelerin , Evlatların çığlıklarını duymuyor.Hayasızlık öylebir boyuta ulaştı ki,bulundukları ortamda kapalı bir Bayan gördüklerinde orayı arka kapıdan terkediyor Vatan Hainleri.Ve buradan benim yaşadıklarımı yaşayan,benim gibi düşünen Yüzbinlerce kardeşim adına bu Utanmazlara,bu Alçaklara sesleniyorum.
Başörtülü Anaları Yemin törenine,Orduevine almıyorsan,onların Yetiştirdiği Çocukları da Askere alma.Yada bu Cennet Vatanımızdan defol git İsrail Ordusunda işe başla !!!
Yoruma kapalı.